انتشار: ۲۴مهر۱۳۹۸ – ۱۰:۱۵

جهت اثبات اعتیاد، زن می‎تواند از دادگاه بخواهد که از همسرش آزمایش و تست غربالگری به عمل بیاورند و برای اثبات عسر و حرج و غیرقابل تحمل بودن شرایط زندگی، عموما بهترین دلیل، استفاده از شهادت شهود است.

معمولاً وقتی وابستگی و دلبستگی از چیزی به چیزی دیگر منتقل می‌شود، میزان علاقه نسبت به مورد اول، کمرنگ شده و از بین می‌رود. کسی هم که به اعتیاد وابسته و مواد مخدر برایش نیاز تلقی می‌شود، حاضر است برای رفع نیاز خود، دست به فروش اثاث منزل، زیورآلات همسر و حتی کودک خود بزند؛ یعنی احساس نیاز به مواد مخدر، بیش از خانواده برایش اهمیت پیدا می‌کند.

قانون ایران در خصوص طلاق زن از شوهر معتاد چه می‎گوید؟

مطابق با بند ۲ ماده ۱۱۳۰ قانون مدنی، قانونگذار به زن حق داده است که با شرایطی، با اثبات اعتیاد شوهر به مواد مخدر یا مشروبات الکلی از طریق عسر و حرج بتواند حتی با مخالفت مرد، طلاق بگیرد.

عسر و حرج عبارت است از به وجود آمدن وضعیتی که ادامه زندگی را برای زن با سختی و مشقت همراه ساخته و تحمل آن برایش مشکل باشد.

در این صورت زن باید طبق ماده ۱۱۲ قانون مدنی به دادگاه خانواده مراجعه و با اثبات اینکه همسرش دارای اعتیاد است و این اعتیاد شرایط زندگی را برایش دشوار کرده است (به گونه‎ای که امکان ادامه این زندگی سخت است) تقاضای طلاق کند.

شرایط پذیرش اعتیاد مرد به عنوان دلیل طلاق:

بند ۲ تبصره ماده ۱۱۳۰ قانون مدنی اعتیاد شوهر به یکی از انواع مواد مخدر یا ابتلا به مشروبات الکلی را زمانی دلیلی برای طلاق زن می‎داند که:

• اعتیاد مرد به‌ اساس زندگی خانوادگی خلل وارد آورد.
• مرد از ترک کردن اعتیادش خودداری کند.
•  امکان الزام مرد به ترک مواد مخدر و… در مدتی‌که به تشخیص پزشک برای ترک اعتیاد لازم بوده است، وجود نداشته باشد.
• ‌در صورتی که مرد به تعهد خود عمل نکند یا پس از ترک، مجددا به مصرف‌ مواد روی آورد.

بنابراین، با وجود یکی از شرایط بالا و بنا به درخواست زن، طلاق انجام خواهد شد.

جهت اثبات اعتیاد، زن می‎تواند از دادگاه بخواهد که از همسرش آزمایش و تست غربالگری به عمل بیاورند و برای اثبات عسر و حرج و غیرقابل تحمل بودن شرایط زندگی، عموما بهترین دلیل، استفاده از شهادت شهود است.

شایان ذکر است، فقط با اثبات اعتیاد شوهر توسط زن، امکان استفاده از این دلیل برای گرفتن طلاق مقدور نیست و لزوما اعتیاد باید به تشخیص دادگاه، مضر باشد و به زندگی زناشویی خلل وارد کند؛ اما خوشبختانه در شرط هفتم از شروط ضمن عقد در سند ازدواج، موضوع اعتیاد مشخص نشده است. در این شرط آمده است که، ابتلای زوج به هر گونه اعتیادمضری که به تشخیص دادگاه برای زندگی خانوادگی خلل آور بوده و ادامه زندگی برای زوجه دشوار باشد.

بنابراین ظاهر عبارت دلالت بر هر نوع اعتیادی، به شرط اثبات آن دارد. مثل مواد مخدر یا مشروبات الکلی، بازی های کامپیوتری، شبکه‎های اجتماعی و… ولی نکته مشترک همه این اعتیادها، مضر بودن آن‎ها برای زندگی زناشویی و ایجاد دشواری برای زنان است.

منبع:delta.ir