گردآوری وتنظیم : بنت الهدی فاضلی نژاد

در سالهای اخیر شاهد روند افزایش سوء مصرف مواد مخدر محرک صنعتی در سطح دنیا و کشورمان هستیم، باید توجه داشت که عوارض این مواد صنعتی نسبت به مواد مخدر سنتی بسیار بیشتر، سخت تر و از آن مهمتر درمان آن هم بسیار مشکل تر است .از طرف دیگر  تحقیقات نشان داده که سن ابتلا به مصرف این مواد  کاهش پیدا کرده است که همین دو عامل یعنی کاهش سن مصرف و افزایش مصرف توجه بیشتربه موضوع پیشگیری را پررنگ کرده است چرا که پیشگیری در این زمینه از درمان راحت تر و کم هزینه تر است .

گر چه شرق خاستگاه موادمخدرسنتی به شمار می‌آید، اما چند سالی است که مواد محرک صنعتی از غرب عالم سر برآورده‌اند و بشر و به ویژه نسل جوان را مورد هدف قرار داده‌اند بطوری که این روزها خبرهای بسیار زیادی از وقایع ناگوار ناشی از مصرف ماده مخدر صنعتی از جمله قتل‌های خشن توسط افراد شیشه‌ای در رسانه‌ها منتشر می‌شود که هشداری جدی نسبت به مصرف این مواد است واخبار مربوط به قتل‌های فجیع و دلخراش توسط افراد شیشه‌ای مدت‌هاست که سرویس‌های حوادث بسیاری از رسانه‌ها را تحت‌الشعاع قرار می‌دهند.

پس لازم است خانواده ها حداقل اطلاعات را در این زمینه داشته باشند و تفاوت علایم این دو نوع مواد رابشناسند.

تفاوت های دو نوع مواد اعتیادآور یعنی مواد مخدر سنتی و محرک صنعتی و دلایل گرایش بیشتر جوانان به مواد مخدر صنعتی و شیمیایی، به ویژه «شیشه» قابل تامل و توجه است که خانواده ها باید از آن آگاهی داشته باشند.

مواد مخدر سنتی مثل تریاک، هروئین و سایر فرآورده های طبیعی، معمولا دارای آثار و عوارض جسمانی زودرس و مشخصی هستند.به طور مثال فرد مصرف کننده به سرعت تکیده و لاغر می شود.لب های سیاه و رنگ پوست تیره، خمیدگی قامت و چهره پژمرده، از دیگر علائم بارز و ظاهری معتادین به مواد مخدرسنتی است.

اما مصرف کنندگان مواد مخدر صنعتی  «شیشه»، به جز تغییر در اندازه و ابعاد مردمک چشم، زخم های احتمالی در گوشه های کناری زبان و مقدار کمی لاغری نشانه های جسمی مشخصی ندارند. هر چند پرحرفی، پرفعالیتی و پس از آن یاس و افسردگی، جزئی از تغییرات رفتاری مصرف کنندگان انواع مواد مخدراست اما بروز توهم و اختلالات شناختی و در نتیجه احتمال انجام رفتارهای پرخطر ، از عوارض قطعی مصرف شیشه است که در درازمدت نمایان می شود.

مصرف مواد مخدر سنتی نیاز به محل و وسائل خاصی دارد، در حالی که مواد صنعتی «شیشه» را می توان در هر محلی و با یک وسیله ساده و قابل حمل و مخفی کردن در جیب مصرف کرد.

مواد مخدر سنتی دارای بوی مخصوص و قابل تشخیص هستند، در حالی که مواد محرک صنعتی غالبا دارای بو نبوده و اطرافیان قادر به تشخیص نیستند.

و از همه بدتر و مهم تر اینکه در مواد مخدر سنتی علائم «خماری» یا محرومیت از مواد خیلی سریعتر بروز میکند اما در مواد مخدر صنعتی دیرتر، به این معنی که معتاد پس از گذشت ۴ تا ۱۲ ساعت از آخرین مصرف مواد مخدر سنتی  دچار علائم ناخوشایندی مثل آب ریزش از چشم و بینی، بی قراری، دردهای عضلانی، مشکلات گوارشی به صورت دل پیچه و اسهال و در نهایت تشنج خواهد شد اما در مورد مصرف شیشه معمولا مدت های طولانی و حتی تا یک ماه پس از آخرین مصرف، علائم محرومیت از مواد یا «خماری» بروز می کند که  این نکته ای بسیار حائز اهمیت است و به همین دلیل خانواده ها و اطرافیان به ندرت می توانند اعتیاد عزیزانشان به «شیشه» را تشخیص دهند و در صورت شک کردن به دلیل عدم آگاهی از نحوه خماری در شیشه، تصور می کنند که فرد مورد نظر معتاد نیست چراکه دچار علائم خماری نشده است.

یک پاسخ به “تفاوت بین علائم اعتیاد به مواد مخدرسنتی و صنعتی”